مدح و منقبت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
گـفـتـیـم اول از عـلی و آخـر از عـلی پُـر شد ورق ورق ورقِ دفتر از علی با خـلـقـتـش چکـامـۀ خلـقـت تـمام شد دیـگـر نـیـافـریـد خـدا بـهـتـر از عـلی یک قطره‌اش به عمرِ زمین و زمان رسید سیراب می‌شود عطشِ محشر از علی از عرشِ ابرهای لبش وحی می‌چکـید در بـارشِ تـلاوتِ پـیـغـمـبـر از عـلی نهج‌البلاغه نقـطـۀ عـطـف خـطابه شد قـیـمـت گـرفـت آبـروی منـبر از علی از خاک رفت بر درِ افلاکـیان نشست تا بال و پر گرفت، درِ خـیـبر از علی پا روی حقّ مورچگان هم نمی‌گذاشت حـتی خـیالِ ظـلـم نمی‌زد سر از عـلی در روزگارِ بـرده‌فـروشـان نمی‌خـرید جز آبـروی نـوکـری‌اش قـنبر از علی حیّ عـلیَ الصلـوة، زمان گدایی است حیّ عـلیٰ گـرفـتـنِ انـگـشـتر از عـلی از یا حسینِ حل شده در اشک‌های آب سیراب می‌شویم، چنان کـوثر از علی |